الفاظ عباداتالفاظ عبادات، الفاط وضع شده برای اعمال مشروط به قصد قربت است. ۱ - تعریفالفاظ عبادات مقابل الفاظ معاملات بوده و به الفاظی گفته می‌شود که برای عبادت وضع شده است، مانند: الفاظ نماز، روزه، حج و... و مراد از عبادت، عملی است که در آن قصد قربت معتبر می‌باشد. ۲ - فرق الفاظ عبادات با الفاظ معاملاتیکی از فرق‌های اساسی الفاظ عبادات با الفاظ معاملات این است که اصل در الفاظ عبادات این است که مخترع و مجعول شارع باشد، زیرا عبادات، حقایقی مستحدثه و نوپیدا می‌باشد که عقلای عالم بدون بیان شارع نسبت به آنها ادراکی نداشته و به آنها دست نمی‌یابند، مانند: نماز که با همه اجزا و شرایطش، از سوی شارع جعل شده است؛ اما اصل در الفاظ معاملات این است که از مجعولات و اعتبارات عقلایی باشد، نه از مخترعات شارع؛ یعنی قبل از بیان شارع هم، مردم همین بیع، نکاح و... را می‌شناختند. [۲]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۲۰۴.
[۳]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۰۴.
[۴]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۱۷۹.
۳ - نکتهدر این که آیا الفاظ عبادات برای خصوص صحیح و یا اعم از صحیح و فاسد وضع شده است، اختلاف است. ۴ - عناوین مرتبطوضع اسمای عبادات. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «الفاظ عبادات». |